سلام عليكم من يه نظر دادم اين هدي ديوونه فقط به خاطر امنيت شخصي اش رفت از مديريتم پاكش كرد. مي رم يه جايي(در همين نزديكي) برا خودم بميرم. اون وقت نه ديگه سوتي مي دم كه غصه شو بخورم. نه يادداشت روزانه دارم كه غصه اشو بخورم. نه معرفي كتاب(لااقل اين آخري از بقيه تكاليفي كه معلم عزيز مي دادن بهتر بود) كه غصه شو بخورم. تازه اون موقع كلي آدم هستن كه غصه منو مي خورن و مي گن اين همون پولي بود كه از بس غصه خورد مرد. شايد هيچ كس در اين وبلاگ شلوغ به اندازه من غصه دار نباشه. شايد هيچ كس متوجه انرژي به اتمام رسيده ي من نباشه. شايد هيچ كس متوجه خيلي ممنون عزيز نباشه(عارفه به خدا اگر اين خيلي ممنون عزيز رو هم نسبت بدي به هموني كه خودت مي دوني! روانــــي مي شم! رواني خيلي ممنون عزيز يه چيز شخصيه!)

پولي عزيز از كلاس انشا متنفره چون توش حتي نمي تونه دهنش رو باز كنه و خميازه بكشه چون بهش مي گن حرف زده و جاش رو عوض مي كنن و پولي عزيز نمي تونه بدون حرف زدن زندگي كنه.(چرا هيچ كس پولي رو نمي فهمه؟)

صبح تا شب پولي عزيز داره وسوسه مي شه كه توي دفترچه اش براي مشاور نازنين بنويسه كه ذكر كنه وقت استراحت دانش آموزان كدوم يكي از روزهاي هفته است. تا پولي هم بره تو همون روز استراحت كنه. بي خيال اين حرف ها. پولي قرار بره يه گوشه اي(در همين نزديكي..) بميره. ديگه اين چيزها به چه دردش مي خوره؟

من مي رم. شايد يه تحولي رخ داد....