12 اردیبهشت برای یک معلم قدیمی، خیلی باشکوهه
می تونه اسم تک تک بچه هاشو به خاطر بیاره
می تونه یادگاری هایی رو که ازشون داره جلوی روش بچینه 
می تونه به تک تک شون لبخند بزنه 
و براشون دلتنگی کنه
حتا می تونه بره به وبلاگشون سربزنه و یاد لبخندها و اخم هایی که تو کلاس دیده رو تو ذهنش زنده کنه
...
بگذریم
چه قدر دوست دارم تک تک تون رو ببینم
برای دخترم صابره؛
این یک پیام تسلیت است!
در بهار 89 به عدد شکوفه های نو برای روح از کالبد پرکشیده اش، رحمت و برایت صبر آرزو می کنم .
هیچ تسلیتی ،تسلای دلت هست آیا؟
به یاد صحرایی باش که خواهری همه ی برادرانش را پرپر دید.
